Hindi ako makapagsulat ng mga dapat isulat.
Ikaw lang ang naiisip ko.
Gusto ko na ayokong tumigil.
Minsan iniisip ko na sana hindi na lang nangyari ang munti nating titigan.
Naiisip mo pa rin kaya iyon?
O baka ako lamang ang nag iisip na espesyal ang tagpong iyon.
Ayokong ipilit ang pagkakataon.
Pero may munti akong hiling, sana sana ako ang mag abot ng dapat na iabot sayo. sana talaga.
Sana isipin mo pa rin ako.
Sana. Sana.

Nasaktan ako.
Hindi ka na ngumingiti sa akin.
Kasalanan ko rin naman. Hindi ko man lang ginantihan ang pahagip mong ngiti.
At kapag nagkakatinginan tayong dalawa,
magbaba tayo ng tingin hanggang sa makalayo sa isat isa.
Masakit.
Pero hindi ko alam kung ano ang nararamdaman mo?
Nasasaktan ka rin bang tulad ko?
Ayokong ang batian lang natin sa umaga at gabi ay ang pagbaba ng tingin hanggang sa makalayo sa isat isa.

Sinubok kong lumingon muli sayo pero binigo na naman ako ng iyong likod na papalayo. Hindi ka tumingin sa akin.